عسل خود واژه ای با ریشۀ عربی است که در فارسی به آن انگبین گویند.

عسل عبارت از شهد گل‌هایی است که زنبور عسل توسط خرطوم کوچک خود آن را مکیده و از راه دهان به کیسه بسیار کوچک خود موسوم به کیسه عسلی وارد می‌کند.

موقعی که مقدار شهد جمع‌ آوری شده به مقدار خاصی (حدود 40 میلی‌گرم) رسید زنبور به کندوی خود بازگشته و شهد جمع آوری شده را تخلیه می کند جالب اینکه برای تهیه یک کیلو عسل، زنبور باید شهد "20" میلیون گل را جمع و به کندو حمل نماید و جالب‌تر اینکه زنبور عسل خاصیت ثابت گلی دارد یعنی تا موقعی که مشغول جمع آوری شهد یک نوع گل است روی گل‌های دیگر نمی‌نشیند. 

از قدیم تاکنون از عسل در درمان بسیاری از بیماری ها استفاده شده است مهمترین خاصیت عسل، ضد میکروب بودن آن است و می شود گفت تنها مادۀ غذایی است که تاریخ انقضاء ندارد و این بدان علت است که هیچ میکروبی توان وارد شدن به آن را ندارد.